Przewaga siły mechanicznejPoliestrowa przędza przemysłowaPochodzi z kierunkowego układu jego łańcuchów molekularnych i zoptymalizowanego konstrukcji jego struktury krystalicznej. Materiał jest zorientowany przez wieloetapowe rozciąganie podczas procesu wirowania stopu, tak że polimer poliestrowy tworzy wysoce uporządkowany układ osiowy, a gromadzenie się energii wiązania kowalencyjnego znacznie poprawia wytrzymałość na rozciąganie. Krótkie włókna stosowane w zwykłych przędzach mają losowe zwijanie się podczas procesu wirowania, a siły międzycząsteczkowe celulozy lub nisko zorientowanych włókien syntetycznych są słabe, co powoduje nierównomierne rozkład naprężeń.
Stopień polimeryzacjiPoliestrowa przędza przemysłowajest kontrolowany w określonym zakresie, a sztywny główny łańcuch struktury pierścienia benzenu i biegunowość grupy estrowej współpracują, tworząc barierę energii w celu odporności deformacji. Konwencjonalne włókna poliestrowe lub naturalne stosowane w zwykłych przędzach są podatne na ślizganie się łańcucha cząsteczkowego, gdy siły zewnętrzne są stale ładowane ze względu na ich szeroki rozkład masy cząsteczkowej. Obróbka modyfikacji powierzchni konstruuje szorstką strukturę na powierzchni poliestrowej przędzy przemysłowej w celu zwiększenia wiązania międzyfazowego między włóknem a materiałem macierzy, podczas gdy zwykłe przędzenia polegają głównie na fizycznym skręceniu w celu osiągnięcia kohezji.
Pod względem odporności na zmęczenie,Poliestrowa przędza przemysłowaWprowadza elastyczne węzły magazynujące energię w segmencie łańcucha molekularnego poprzez kontrolowanie procesu ustawienia ciepła poprzedzonej przędzy, która ma lepszą cykliczną tolerancję obciążenia niż liniowa lepkosprężysta odpowiedź zwykłej przędzy.
Pod względem tolerancji chemicznej, szybkość hydrolizy wiązania estrowegoPoliestrowa przędza przemysłowaW środowisku kwasowo-zasadowym jest tłumione przez modyfikację kopolimeryzacji, a aromatyczna struktura pierścienia tworzy elektroniczną osłonę przeciwko degradacji fotooksydacyjnej spowodowanej promieniami ultrafioletowymi. Zwykłe przędzy, zwłaszcza białkowe włókien, mają znacznie wyższe prawdopodobieństwo pęknięcia wiązania chemicznego w tym samym środowisku.
